Huize Cullen.

Alice leek even verbaasd van Jaspers plotselinge blijheid, maar het was wél een heel goed idee. Zo zou ze haar aandacht even kunnen afleiden, en misschien had ze daarna wél een beeld over Edward. 'Okay!' zei ze, haar gezicht al een stuk blijer. Snel stond ze op om de rackets and all te pakken. 'Imma beat you,' grinnikte ze, waarna ze haar tong even uitstak en rackets ging pakken. 'Kom je?' vroeg ze toen.

Jasper - die blijkbaar zat - sprong op en liep achter Alice aan. 'Ha-ha! Good luck with that ..' zei hij met nog steeds een kleine grijns op zijn smoel, en pakte een van de rackets van Alice af. 'Lets goooooo.' zei hij toen en liep met Alice naar het grote open veld whiiiii.

'Weet iemand waar Edward is?'Vroeg Carlisle aan Alice en Jasper. De twee zaten zoals meestal weer te smoezen.
'Hè?'

((we waren eigenlijk niet hier maar ok XD we wilden toch net terugkomen XD))

Alice knikte, ze had er eigenlijk al helemaal niet meer aan gedacht. 'Hij is terug over ongeveer 3 dagen!' zei ze, redelijk blij. Even twijfelde ze of ze het tennisverhaal vertellen moest, maar besloot dat toch maar niet te doen. Of wel? Of toch niet.. Mhh.. 'Carlisle?' vroeg ze toen. 'Stel..' 'Stel he,' herhaalde ze voor de duidelijkheid. '.. Iemand - een menselijk iemand- heeft misschien dingen gezien die erop kunnen wijzen dat iemand.. anders is.. What would you do?' vragend keek ze hem aan.

'Wat bedóel je? Bedoel je dat hij of zij misschien iets heeft gezien dat wij... eh.. anders zijn?'

Snel schudde Alice haar hoofd. 'It's just a question,' zei ze toen, hem recht aankijkend. Liegen als vampier was niet heel moeilijk - rood worden kon niet. So you didn't have to be scared for that to happen. Natuurlijk kon je stotteren and all, maar na zoveel jaar leerde je dat wel af.

Carlisle schokschouderde, maar ging ook niet verder in op het feit dat Alice die vraag had gesteld.
'Het was een vermoeiende dag, vandaag,'Carlisle zuchtte,'er was een patiënt die overal vol hing met bloed. En dan had je nog Chief Swan.'
Carlisle zuchtte.

Geen antwoord. Fine. Ze glimlachte kort. De naam herinnerde haar weer aan Bella en zo ook weer aan Edward. Edward met zijn rare plannetjes. 'Bloed, mhh?' herhaalde ze. Ze snapte niet dat Carlisle zo makkelijk met zo veel bloed om kon gaan. Als mensen niet bloedden viel het wel mee, maar als ze zo veel bloedden.. ze moest er niet aan denken. 'But what would you do?' probeerde ze toen nog eens.

'Do with what?'Carlisle hoopte vurig dat Alice gewoon de vraag kon vergeten. What a stupid question.

'Wanneer iemand misschien iets gezien zou hebben terwijl dat helemaal niet mocht.. omdat het .. geheim is,' zei Alice. Hij wist best welke vraag ze bedoelde, hij wilde gewoon niet antwoorden. But he had to.

Rosalie liep met de volle tassen met kleren het huis binnen, en vervolgde haar weg naar haar kamer.

(( if you ever been to heaven this is twice as nice ;-)))

((Carlisle bijt Jacobs hoofd eraf... Poor you.))
'Well... Eh... I don't know. Ik hoop dat het niet over die meid van Swan gaat?'Hij trok een wenkbrauw op.

Rosalie bleef staan en zette de tassen zolang neer tegen de muur naast de trap. Daarna liep ze richting de kamer waar Alice en Carlisle zaten te praten. Voorzichtig stak ze haar hoofd om de hoek.

'Eh, ik ga.'Zei Carlisle snel, wanneer hij de gouden lokken van Rosalie zag.

Rosalie sloeg haar ogen naar beneden en liep de kamer binnen. "Wáarom vertrouwt nooit iemand mij?" zuchte ze geërgerd.

'Nee, het is gewoon een vraag,' loog Alice. Misschien was er wel helemaal niks aan de hand, er was nog niemand geweest om hen te komen vermoorden, dus waarschijnlijk had diegene die had staan kijken niks gezien. Geen reden om paniek te zaaien dus. 'Ahhww, we all trust you!' zei ze toen tegen Rosalie. Carlisle deed gewoon.. vreemd. Nouja, anders.

"Sure," zei Rosalie, niet bepaald overtuigd door Alice. Ondertussen bedacht ze wat ze nu eens kon gaan doen. Jagen.

'Of course we do!' Well, misschien Edward niet, maar Edward en Rosalie gingen dan ook vrij weinig met elkaar om in tegenstelling tot anderen hier. Maar verder vertrouwde iedereen elkaar hier toch wel?

Rosalie glimlachte. "Zeg ehm.. it's weekend, how about hunting?" zei ze terwijl ze Alice aankeek. Haar ogen leken nu weer wat minder donker, maar nog steeds erg donker.

'Graag!' zei Alice, nog voordat Rosalie haar zin had kunnen afmaken. 'Ah well, I really need to.' Misschien wilde Jasper ook nog wel mee. Nog een paar dagen zonder te drinken en ze zou nog wel eens rare dingen kunnen gaan doen.

Rosalie knikte.

((Is edward nog steeds weg eigenlijk? nee he? nee.))

Edward liep naar binnen. Hij hoorde ze denken over jagen. Hij had er niet zo'n zin in maar liep wel de kamer in waar de rest stond. "Hi," mompelde hij terwijl hij daarna ergens ging zitten.

'Hi!' zei Alice blij toen Edward binnenkwam. Daarna richtte ze zich weer op ROsalie. 'Dus dat is afgesproken?' vroeg ze toen. 'Misschien wil Jasper ook nog wel mee, we'll see. Imma ask him when he gets back.'

"Hi," zei rosalie tegen Edward. Daarna richte ze haar aandacht op Alice. "Ja!" ze glimlachte. Het was echt hoognodig om te jagen. Daarna keek ze naar Edward. Zijn ogen waren weer mooi goudkleurig.