Huize Cullen.

Hier wonen de Cullens, dus het heeft géén enkel nut hier te reageren als je Indiaan of mens bent (buiten Bella).

Huize Cullens, wanneer je binnen komt kijk je je ogen uit.
Alles is licht, ruimtelijk en er zijn meer ramen dan je zou verwachten.
Verschillende hoogtes staat alles gebouwd. Zelfs een keuken, die ze nooit gebruiken, zit in begrepen in het huis.
De grote ruimtelijke sfeer maakt het huis gemoedelijk, en tusse nal die bomen leef je heerlijk in de natuur.
Er is zelfs een stuk, waar je gezellig op touwen moet lopen en tussen de planten door.
Je voelt je meteen thuis, je bekijkt alles met detail.
En de familie is al even gezellig als het huis.
Kon je maar binnen komen.....

je mag nog niet beginnen he. XD

ik wil, de beschrijving maken van het huis =[

Bella schreef:

je mag nog niet beginnen he. XD

Oh ja, sorry XD

Alice, die soms geen idee had wat te doen met al haar tijd aangezien slapen geen optie was, begon haar kleding opnieuw te sorteren. Niet dat het nodig was, het hing al netjes. En daarbij droeg ze amper iets twee keer hetzelfde. Maar ze moest toch iets met haar tijd? Jasper had ze al een tijdje niet meer gezien, die zou waarschijnlijk zo wel terugkomen. Maar tot die tijd.. Ze pakte een stapel eruit en begon die nog netter neer te leggen dan het al lag.

Edward liep door zijn kamer rond. Zijn bank, lag vol met rotzooi. Zijn ramen waren open en hij begon aan Alice te denken, misschien had die wel zin om met hem te schaken? Hij grinnikte, Alice was vast bezig met haar kleding. Hij zuchtte even diep en zette zijn muziek aan, Debussy, kwam er zachtjes uit zijn speler.

Alice, die zichzelf en Edward schakend had zien zitten, liep gelijk richting Edwards kamer en opende die zonder te kloppen. Kloppen was nergens voor nodig. 'Je wilde schaken?' grijnsde ze. Zij had er niet aan gedacht om te schaken, dus als ze het beeld had gezien was het dus Edwards plan geweest.

Edward draaide om. Een grijns op zijn gezicht kwam te voorschijn. "Ja," zei hij. Schaken met Alice was onmogelijk, als zij de zet wilde gaan zetten, wist Edward al wat ze ging doen. Hetzelfde gold voor Alice, die het in de toekomst zag. Maar dat maakte het niet minder spannend, want zo won er nooit iemand.

Alice zette snel het schaakbord klaar en ging aan de linkerkant ervan zitten. 'You're first,' grijnsde ze. Ze wist al ongeveer hoe dit ging eindigen - of eigenlijk, hoe dit níet ging eindigen - maar het bleef leuk, dat zeker. En daarbij: vrije tijd zat.

((ik weet megod niet hoe je moet schaken XDD)


Edward bekeek het bord, hij grijnsde toen hij de eerste stap zette. "You're turn," zei hij daarna terwijl hij zijn gedachte bij die van Alice hield, om te kijken welke stap ze zou gaan zetten. "Waar is de rest eigenlijk?" Hij had niet gehoord dat ze gingen jagen, en Esme, was er bijna altijd wel.

'Edward, je bent zo onvoorspelbaar!' zei Alice sarcastisch. Ze glimlachte even en zette haar volgende stap, die ze al voorbereid had. 'Geen idee, maar ze zijn binnen een uur terug,' zei Alice die ze al binnen zag komen rond 5 uur.

((ik ook neit XD))

Edward knikte. "Goh, dit had ik niet verwacht," zei hij terwijl hij ook weer een stap zette. "Oké," Charisle en Esme zag hij ook nergens. Hij wilde best wel weten wat die deden, maar ze waren te ver weg om ze ook maar te horen denken.

Alice zette weer een nieuwe stap, precies zoals ze al gepland had en gaapte daarna nep. 'Je moet echt met iets beters komen hoor,' grinnikte ze toen. Natuurlijk ging het net zo als anders, ze had ook niet anders verwacht.

"Ik kan geen beslissing nemen," Jammerde Edward nep. Hij grijnsde, nam de domste beslissing ooit en plaatse de stap die hij ging zetten. "shit, " grijnsde hij.

Blij sloeg Alice een poppetje van Edward het bord af. 'Na jarenlang oefenen zouden mensen juist beter moeten worden, schaam je Edward!' grinnikte ze. Dat was een hele domme zet geweest, how could he do that?

"Weer eens iets anders," grinnitke hij. Terwijl hij ook een poppetje van Alice kon wegslaan. "Een slimme, maar slechte zet." Edward keek zijn zus aan. Afwachtend wat ze nu weer dacht.

'Hmm,' Alice deed net of ze nadacht en zette haar poppetje daarna een paar passen naar links toe. 'Your turn,' zei ze toen. Schaken tegen Emmett was makkelijker, maar dit was spannender en leuker.

Edward maakte weer een zet. Voorspelbaar waren ze altijd. Maar om nu tegen Emmett te spelen? Hij grinnikte toen hij merkte dat hij hetzelfde als Alice dacht.

'Wat?' vroeg Alice verbaasd. Ze zei niks grappigs en haar gedachten waren ook niet zo grappig. Meteen nadat Edward zijn zet gedaan had deed ze de hare ook en gooide ze een van Edwards poppetjes het bord af. 'Gotcha!'

"Niets, binnen pretje." Hij keek verdrietig toen zijn tweede poppetje eraf werd gegooid. Hij maakte weer een zet.

'Worden binnenpretjes tegenwoordig niet meer gedeeld?' vroeg Alice grinnikend zonder op te kijken. 'Ik vind het niet erg om te kunnen lachen.' Duh. Het kwam amper voor dat ze chagerijnig was.

"Je dacht hetzelfde, dat het met Emmett veel te makkelijk was." zei hij toen maar. "Niet grappig, maar wel toevallig, al bestaat er geen toeval."

'Oh,' zei Alice, waarna ze kort grinnikte. 'Schaken met Rosalie is ook niet zo moeilijk,' zei ze toen. Niet dat die ooit schaakte, ze deed liever andere dingen. Zij en Emmett waren sowieso vaak weg.

Edward knikte. "Maar ik schaak nooit met Rosalie," Edward negeerde Rosalie altijd. Eigenlijk waren meestal Jasper en Alice, waarmee hij het meeste mee optrok. Alleen speelde hij met Emmett schaak.

'Wat doe jij wél met Rosalie?' vroeg Alice, die zich soms echt afvroeg waarom beiden niet met elkaar omgingen. Rosalie viel best mee als je vaker met haar praatte. Ze had tenminste iemand om mee te shoppen, in ieder geval wanneer ze thuis was. Dat was ze niet zo vaak. 'Hop, verzet iets.'