De Kantine

De kantine, daar waar alles gebeurd, de Cullens die nooit eten, maar het toch lijken te doen.
Fantastic isn't it???

personen: vriiijjjjj.

Bella liep de kantine in. Een meisje kwam naar haar toe."Jij bent toch Isabella Swan?" Bella kee haar aan."Bella," zei ze verbeterend. Het meisje glimlachte."Natuurlijk. Ik ben Jessica. Kom je bij ons zitten?" Ze wees naar een tafel die er nogal druk uit zag. Bella knikte, geen tijd gehad om het af te wijzen. Ze werd al meegetrokken door het meisje. Ze ging op een van de stoelen zitten, terwijl iedereen zichzelf voorstelde. Eric, the eyes and ears van de school, Angela, een stil meisje, Mike, die op een hondje leek, tyler, een donkere jongen en nog wat mensen, onder wie Lauren, die nogal arrogant oogde.

Met Jasper aan haar hand liep Alice de kantine binnen, waar ze gelijk aan de tafel ging zitten waar ze altijd zaten. Het leek wel of mensen bang waren die plaats in te nemen. Edward, Rosalie en Emmett waren er nog niet, maar die zouden vanzelf wel komen. In ieder geval was Jasper haar, en ze zat dan ook direct langs hem aan de tafel. Even viel haar blik op een nieuw meisje, maar vrijwel meteen wendde ze haar ogen weer af.

Bella zag twee prachtige personen binnen komen. Het meisje liep zo sierlijk alsof het leek dat ze zweefde. De jongen die haar hand vast hield bewoog ook prachtig, op een gracieuze manier."Wie zijn dat?" vroeg ze met samen geknepen ogen aan Jessica. Jessica glimlachte."Dat zijn Alice en Jasper Cullen.. Ze zijn geadopteerd door Dokter Cullen. Ze zijn samen, zeg maar.. Net als Emmett en Rosalie, nog twee geadopteerde kinderen van Dokter Cullen. Die zijn ook 'samen'. En dan heb je Edward nog. Maar blijkbaar is niemand goed genoeg voor hem, hij is namelijk nog alleen. Alsof mij dat wat uitmaakt," eindigde ze haar verhaal spottend. Bella keek naar het stel. Ze waren prachtig.

Edward opende de kantine deur en liep naar binnen. Hij keek niet op of om, al merkte hij wel dat iedereen he mweer aan staarde. Net zoals ze toennet ook Jasper en Alice hadden aangestaard. Hij hoorde de gedachtes van Jessica. Edward glimlachte even en keek met zijn ogen naar de tafel, waar ook een nieuw meisje aan zat. Isabella Swan. Daarna liep hij verder naar de tafel, waar ze altijd zaten. "Alice, Jasper" glimlachte hij.

Bella zag een nieuwe Cullen binnen komen."Dat is Edward," legde Angela uit."Ik wou dat Dokter Cullen mij adopteerde." Jessica rolde met haar ogen, maar staarde ook naar Edward. Bella sloeg haar blik als eerste af. Zijn ogen waren ondoorgrondelijk, het was vreselijk eng.

Alice' ogen volgden Edward toen die binnen kwam lopen en het leek wel alsof hij langzamer ging lopen toen hij bij het nieuwe meisje langsliep. Misschien vond hij eindelijk eens iemand leuk. 'Edward' glimlachte ze kort, waarna ze een meisje dat hen aanstaarde net zo lang bleef aankijken totdat die zich weer omdraaide. 'Waar blijven Rosalie en Emmett?' vroeg ze toen, zonder Edward aan te kijken. Pas nadat ze haar vraag gesteld had draaide ze haar hoofd naar hem toe.

Edward had geen oog voor Alice, met zijn ogen bleef hij naar Bella kijken. Daarna draaide hij zich heel even om naar Alice. "Misschien wilden ze wat tijd met elkaar doorbrengen," snoof hij haar toe. Daarna verontschuldigde hij zich via zijn gedachte, wat Alice toch wel binnen zou krijgen. ((jaaa dat kan XDD)) Edward keek ook nog even naar Jasper, maar was al snel weer gericht op de tafel, waar Bella aan zat. Nog steeds hoorde hij niets uit het hoofd van Bella komen, het irriteerde hem.

Bella at rustig haar bammetjes op, en luisterde naar de gesprekken die rondom haar gevoerd werden. Over een of ander lente bal. Bella hield niet van feesten waar je bij moest dansen. Ze brak altijd wel iets. Zoniet, dan stond ze vast op de tenen van haar danspartner. Ze raakte altijd in de knoop met haar benen, op de een of andere manier.

'Je kunt natuurlijk ook gewoon op haar afstappen,' zei Alice, die allang doorhad waar Edward de hele tijd naar aan het kijken was. Doe niet zo moeilijk, je schrikt haar alleen maar af zo. Ze glimlachte even, haar blik gericht op niks speciaals. Ze betwijfelde of Edward haar wel zou horen, hij leek zo afwezig.

Op hoge hakken wandelde Eleanor de kantine binnen. Ze had vandaag geen honger, maar toch nam ze maar wat. Ze ging spontaan op een tafel zitten. 'Haaaaai,' zei met een big smile tegen Bella, 'Jij bent nieuw he?'

Edward draaide zich om naar Alice, hij keek haar aan. "Wat?" mompelde hij. Maar al snel stonden toch zijn ogen weer gericht op het schepsel, bella. Hoe kon iemand zo zijn aandacht trekken? En Alice vond het vast en zeker leuk, dat was wel te verwachten. Alice vond alles leuk. Ze was zo klein en nog zó irritant.

(eleanor: ik moet je nog goedkeuren xD)

((HAHAHA hou op imke XDDDDDDD))

'Je moest jezelf eens zien,' zei Alice alleen maar, grijnzend. Het zag zo grappig uit, waarschijnlijk irriteerde alles wat niet met het meisje te maken had hem op dit moment. 'Wil je dat ik er even naar toe ga?' vroeg ze toen onschuldig.

(eleanor ik verwijder je reactie niet ofzo je bent toch nu wel goedgekuerd.XD)

Bella keek naar het meisje dat te blij 'haaai' had geroepen."Eh, ja. Bella." Stelde ze zich zelfvoor. Ze keek de groep rond, en zag dat alle jongens het meisje aangaapte. Ze was bloedmooi, maar niet zoals de Cullens. Ze was anders.

Edward draaide zich woest om naar Alice. "Laat dat," siste hij kwaad. Vanuit zijn ooghoeken, bekeek hij bella, waar Eleanor langs kwam zitten. Edward keek nu naar een appel, die hij in zijn hand had. Bloedrood.

Alice keek even verontschuldigend. 'Sorry,' zei ze, al had ze geen idee waarvan. Alsof Edward iets door zou hebben, die kreeg helemaal niks door, behalve het nieuwe meisje dan, en haar gedachtes. 'Waar denkt ze aan?' vroeg ze, in een poging hem weer te ontdooien.

Edward keek haar aan. "Niets, Alice, ze denkt aan niets." Edward zuchtte diep. Het begon hem nu heel erg te irriteren, dat het leeg bleef bij Bella. Waarom dacht ze niet aan iemand van de cullens? Jessica had vast en zeker al iets over hen verteld. En Eric Yorkie, en Mike. De twee gedachtes van de jongens gingen alleen maar over Bella. ALsof de hele school alleen nog maar aan Bella en/of aan de Cullens dacht. Behalve Angela, die een beetje in een dipje zat omdat ze niets wist voor de schoolkrant.

'Aan niets?' herhaalde Alice. 'Weet je het zeker?' Het was onmogelijk om aan niks te denken, je moest toch altijd wel aan íets denken? 'Ze dacht al die tijd.. aan niets?' vroeg ze nog eens, het meisje aankijkend. En waarom bleef hij dan de hele tijd staren?

Bella bekeek het meisje nog eens goed. Ze droeg op z'n minst drie lagen foundation en poeder, om het zo'n mooie getinte kleur te geven in dit niet-zonnige stadje Forks. Het was er ijskoud, en de meeste dagen regende het.

Edward knikte. "Aan niets, helemaal niets." Hij zuchtte diep. "Het is frustrerend, haar niets te horen denken,"zei hij terwijl hij Bella nog steeds aankeek. Het was inderdaad frustrerend. Waarom kon hij haar niet horen denken? Kon ze uberhaupt wel denken?

Alice bleef het meisje aankijken. Misschien had ze een enge ziekte, al zag ze er niet anders uit dan anderen. Ze was in ieder geval bleek dus onmogelijk was het niet. Alice deed haar best om iets te vinden dat erop kon wijzen dat ze anders was, maar er leek niks te zijn. Vreemd.. Misschien loog Edward wel, dacht ze wel aan iets maar wilde hij het niet vertellen. Could be,

"Het is inderdaad, vreemd," merkte hij op. Misschien moest hij er gewoon naar toe lopen, zichzelf voorstellen. 'hoi, ik ben edward cullen, ik vind je bloedgeur lekker.' hij zag het al voor zich, wat een afgang zou dat zijn. Nee, beter kon hij gewoon blijven zitten waar hij zat.

Alice schrok er niet eens meer van dat Edward haar gedachten las, ze was niet anders gewend. Waarschijnlijk loog Edward gewoon, je kunt niet aan niks denken. Maar waarom zou Edward liegen. Waren haar gedachtes zó erg? 'Je mag het best vertellen hoor,' zei ze, haar stem net zo onschuldig als anders.

Bella wierp weer een blik op Edward, die nog steeds naar haar staarde."Waarom staart hij zo naar mij?"siste ze in Jessica's oor. Die haalde haar schouders op."Je bent het onderwerp van elk gesprek Bella, vooral onder de jongens," merkte Angela op."Na de verschijning van de Cullens en Eleanor ben jij het mooiste fenomeen,"fluisterde ze in mijn oor."Maar de Cullens zijn bezet, en Eleanor vinden ze gewoon super hot, maar ze weten dat ze haar nooit kunnen krijgen. Ze valt niet op mensen, dat is de grap die over haar gaat." ik glimlachte, van mijn stuk gebracht. Maar Angela praatte door."Ze vinden jou na hun het mooiste. Je bent een bleek iemand, net zoals de Cullens. Je bent nog bleker dan sommige van ons, terwijl je uit Arizona komt! De jongens vinden je gewoon een geschenk uit de hemel, omdat ze verwachten dat jij wel aandacht aan ze gaat besteden." Bella was niet in staat te praten. Angela had haar veel uitgelegd, en ze moest daar even over nadenken.