Opening in het bos

(( ik spank je als je niet weggaat vleermuis die de weg kwijt is))

Jacob voelde de duw amper en lachte even. 'Logisch want die beesten doen niet eens iets.' en hij grijnste even. 'Zullen we eerst nog even van het weer genieten voordat we een donkere schuur ingaan, want het is best lekker weer.'

((jij ruikt nog aparterderrrr ))

'Ja dat is goed' Ze ging weer op het bankje zitten en zakte een beetje onderuit met haar gezicht naar de zon. Stiekem vanuit haar ooghoeken keek ze naar Jacob en ze begon ineens heel hard te lachen.

Demi Bloom schreef:

((jij ruikt nog aparterderrrr ))

((maar ik ruik LEKKER apart! I'm awesome!<3))

Alice schreef:

Demi Bloom schreef:

((jij ruikt nog aparterderrrr ))

((maar ik ruik LEKKER apart! I'm awesome!<3))

((GA BLOEDZUIGEN ))

((Oh I would LOVE too. Could you come over to my place this affternoon ;DDD?))

Jacob had net zijn ogen dicht gedaan om van de zon te genieten toen hij Demi ineens hoorde lachen. Behoorlijk door de war vroeg hij 'Wat is er?' om vervolgens zijn wenkbrauw op te trekkenn.

'Oh niks ik dacht er ineens net aan da- .. nee laat maar' Ze haalde haar neus op en stond op. 'Oh ik heb zo'n jeuk aan mn rug en ik kom er net niet bij .. zou je het heel erg vinden om eventjes te krabben?' Demi keek hem met haar zieligste oogjes aan.

Jacob kniket. 'Jawel, als je niet zegt wat er was.' en hij grijnste lichtelijk zelfvoldaan.

'Nee er was niks ik moest gewoon aan iets denken wat afgelopen week gebeurd was. Het was eigenlijk niet eens grappig. Krab me nou maar gewoon' Demi had helemaal geen jeuk, ze wou alleen zijn warme handen of haar rug voelen.

Jacob lachte even en ging achter haar zitten. Hij ging met zijn hand onder haar shirt en krabte even op haar rug. 'Zo goed?' zei hij afwachtend. 'Wat was er trouwens afgelopen week dan?' zei hij uit pure nieuwsgierigheid

Demi hield haar adem in en sloot haar ogen. Het was het beste wat ze ooit gevoeld had. Jacobs hand op haar rug. 'Ja, dankje' Demi wou eigenlijk niet dat hij stopte. 'Oh nou .. gewoon. 'Ik viel en daarom moest ik zo lachen. Maarja dat is dagelijks dat mij dat gebeurd hè' Demi zuchtte.

Jacob krabte nog heel even door en haalde toen zjin hand weg. 'Ik val bijna nooit.' zei hij terwijl hij grijnste. 'Maar je valt dus de afgelopen weken elke dag?' zei hij om een gesprek door te laten gaan.

'Lucky you. Dus ja ik val bijna iedere dag' Demi zei alleen niet erbij dat de rede waarom ze altijd viel door hem kwam. Ze dacht de laatste tijd alleen maar aan Jacob. Zou ze het hem vertellen? 'Jacob .. ik moet je iets vertellen' Demi hield haar adem in.

Jacob grjinste even en knikte toen. 'Vertel het is.' zei hij terwijl hij met geruststellende ogen keek. Hij wou het nu horen ook.

Ze kon het niet. 'Nou .. je bent altijd zo lief enzo .. en nouja ik wou je gewoon laten weten dat ik je als een van mijn allerbeste vrienden beschouw. Waarschijnlijk mijn allerbeste want ik heb er verder geen' Kut wat ben ik toch dom dacht ze bij zichzelf. Demi glimlachte en keek Jacob in zijn ogen aan.

Jacob glimlachte even. Het was iets anders dan dat ie verwacht was. 'Jij ook van mij, en je hebt verder toch wel vrienden, er zijn genoeg meiden in La push.' en hij glimlachte weer.

'Ja maar die vind ik zo .. oninteressant. Hetenige wat hun interesseerd zijn jongens en kleding' het enige wat mij interesseerd ben jij Demi keek Jacob aan en glimlachtte. 'Je bent echt lief weet je dat'

Jacob glimlachte even. 'Jij vast ook wel.' zei hij om haar wt op te vrolijken. Toen hij hoorde dat hij lief was grijnste hij even. 'Hmm vooruit jij bent ook wel lief.' en hij keek naar de zon.

Demi vond zijn reactie een beetje teleurstellend en werd meteen een stuk minder blij. 'O, dankje. Maar ik moet maar weer eens gaan denk ik' Ze stond op en liep weg. 'Doei Jacob'

Jacob keek op. 'Het was maar een grapje hoor, je bent wel lief.' en hij glimlachte oprecht.

Ze keek om en zag zijn glimlach. Kut wat moet ik nou doen als ik terug loop weet hij dat het om hem ging. Maar als ik weg ga .. dan kan ik niet meer bij hem zijn Ze liep terug maar ging op een ander bankje zitten. 'Ik kan de zon toch wel gebruiken' Ze ging liggen op het bankje en deed haar ogen dicht.

Jacob glimlachte even. Hijzelf had het warm genoeg en had eigenlijk de neiging om zijn shirt uit te trekken maar hij hield zich maar in want er begonnen een paar meiden die altijd achter hem aan rende het stuk op te lopen. Jacob keek de andere kant op de zon in en was zo minder moeilijk te herkennen. Hij voelde de zon op zijn gezicht en glimlachte tevreden.

(zoenuhhh)

Demi schopte haar schoenen uit en keek stiekem naar Jacob. 'Daar zijn je aanhangseltjes. Zal ik ze eens eventjes roepen?' Ik lachtte gemeen en ging weer liggen.