Winkelcentrum

((HAHHAH oh youre gonna die))

Alice zuchtte, nep geïrriteerd. 'Iets beter kijken en je had me gezien,' grijnsde ze. Blondes.. 'Schiet op en kom mee!' Alice stapte vast de winkel uit, op zoek naar een nieuwe.

Demi haatte dit stuk maarja ze moest toch ook nieuwe kleding hebben. Ze liep de dichtsbijzijnde winkel in en keek door de etalageruit naar buiten.

Alice' gezicht betrok toen een smerige geur haar neus binnendrong. Werewolf. Gelijk draaide ze zich om naar Rosalie. 'Do you smell werewolf too?' vroeg ze met een vies gezicht. Die honden stonken verschrikkelijk, alsof ze nooit douchten. Vreselijk.

Demi zag ze staan. Twee spuuglelijke meisjes, de ene was nogal klein .. en die andere begon ze maar niet over. Ze verdwijn achter de etalageruit en liep verder de winkel binnen ze ging op zoek naar een nieuwe broek aangezien die van haar zo afgesleten was van onder. Ze bleef wel steeds stiekem door de ruit kijken.

Alice hield haar adem in om de werewolf geur niet te hoeven ruiken. Een vreselijke geur was het, die overal te herkennen viel. Helaas. Niet dat mensen er last van hadden, dat niet. Maar vampires des te meer. Walgelijk was het. Hopelijk was Rosalie snel klaar in de winkel.

Demi ergerde zich aan het feit dat ze daar maar wat stonden. Ze liep de winkel uit zonder broek en ging op een afstandje staan kijken.

Alice wiebelde ongeduldig van haar ene voet op de andere. De geur leek alleen maar sterker te worden. Het adem inhouden had ze gestopt, ze kreeg alleen maar rare blikken. En ze mocht niet teveel opvallen. 'Schiet nou op,' zei ze nog eens richting Rosalie.

Wat was ze toch aan het doen vroeg Demi zich af. Demi liep steeds dichterbij en ze kreeg steeds een ergere hekel aan ze. Ze liep tegen iemand op en viel bijna. 'O, sorry' zei Demi tegen de vrouw. Demi keek achterom of niemand haar volgde maar haar gedachtes dwaalde weer af naar Jacob.

De geur leek elk moment sterker te worden en Alice bleef opletten. Even werd ze afgeleid door een meisje dat tegen iemand aan was gelopen. Very smart. Alice grijnsde even. Het meisje had zich alweer hersteld en al met al had het best grappig uitgezien.

Demi liep door en haar haat bleef groeien. Ze zag een winkel met 50% korting en sloeg dus linksaf naar het winkeltje. Ze kon het meisje niet meer zien staan en ze was wat rustiger geworden als voelde ze wel nog steeds de haat vanbinnen.

Rosalie volgde snel Alice en haalde haar neus op. "Bah ja."

((.. wat een inspiratie XD))

Toen Alice merkte dat Rosalie meekwam liep ze snel een winkel in waar de geur iets minder was. Gelukkig. Alleen was haar maat hier absoluut nergens te vinden, wat niet eens zó'n verrassing was. Snel pakte ze toch een paar dingen en ging ze een van de pashokjes in.

"Alice, geen een van deze maten passen jou," zei Rosalie en ze bleef voor het pashokje staan met een hand in haar zij.

'Yes they do!' loog Alice. Kleding was kleding en kleding was leuk, al was het maar om te passen. En ze ging Rosalie geen gelijk geven. True, het was veel te groot voor haar. Maar wat dan nog? Het passen bleef leuk.

"I know you like it, maar kunnen we nu alsjeblieft door naar een leuke winkel?" Rosalie glimlachte breed en wachtte ongeduldig tot Alice naar buiten kwam. Ze was soms zo'n vervelend onderdeurtje, dacht ze ongeduldig.

((ja dat denk je nu wel vaak zat XDDDDD))

'Wacht nou!' riep Alice vanuit het hokje, die helemaal niks door had van Rosalies ongeduldigheid. Ze had nog wel meer om te passen liggen, dus ze waren hier echt niet binnen twee seconden weg. Why should they? Noooo need to hurry!

((Het is gewoon grappig! :'D))

"Alice, kom nou! Dit is nergens voor nodig."

Alice struikelde bijna over de broek die ze aanhad toen ze hem weer wilde omwisselen voor haar eigen broek. 'Just waaaaait,' zei ze vanuit het kleedhokje. Rosalie kon zelf toch ook kleding passen? Het was niet dat ze geen leuke kleding hadden hier, alleen niet in haar maat.

"Dit is niet mijn smaak, dat weet je na al die jaren toch wel?! Soms vraag ik me af waar jij met je gedachten zit!" (ergens daar beneden *I*) zei Rosalie. Ondertussen keek ze uit het raam. Het was weer eens begonnen met regenen, iets wat hier.. wel vaker voor kwam.

'Well, too bad you're not the only one who's looking for some new clothes,' zei Alice, haar kleding weer aan het opvouwen. Dat was een van Rosalie's irritante eigenschappen: het moest gaan zoals zij wilde. Rosalie was aaardig, dat wel. Maar het was soms gewoon.. irritant. Al trok Alice zich er niet veel van aan. Ze bleef gewoon net zo blij als toen ze binnenliep.

"En het is niet zo dat ik nu persé mijn zin wil krijgen, aangezien jij ook helemaal niet deze winkel in hoefde te gaan," zei Rosalie met een triomfantelijke glimlach.

'Fine,' zuchtte Alice, waarna ze het kleedhokje weer opende en de kleding teruglegde op hun oorspronkelijke plaats. Niks gevonden, wat logisch was. De kleding was tien maten te groot. Daarna danste ze ongeveer de winkel uit, op weg naar de volgende.

Rosalie volgde haar met een lach op haar gezicht.

((en nu weet ik niks meer te zeggennnnn))

Alice liep weer een volgende winkel in, waar de hondengeur opvallend sterker was. Alice kreeg de neiging ze gelijk weer om te draaien maar wilde aan de andere kant haar middag niet laten verpesten door een hond. Dan maar proberen te negeren. Ze pakte een paar dingen uit de rekken maar wachtte nog even met passen: alles zat vol.

"Alice, are you really sure?" vroeg Rosalie terwijl ze de geur probeerde te verdringen. Aan de andere kant, dit vond ze wel een leuke winkel. Snel griste ze enkele kledingstukken bij elkaar die er leuk uitzagen, en bleef naast Alice wachten.