Edwards verloren dagen

Edward rende door de bossen. Zijn haar wapperende in de wind, zijn ogen waren zo zwart als kolen, zo zwart als de donkerste nacht, de stilte waar het geluid zomaar tevoorschijn kwam. Waar de natuur het voor het zeggen had. Edward ging vliegensvlug heen en weer. Boos op zichzelf, boos op zijn monsterlijke uitstraling, zijn snakheid naar het bloed van een meisje, Bella. Hij stopte, voor zich zag hij een groot hert. Immens, zo een beest had Edward nog nooit gezien. Edward mompelde wat. Zijn beslissing was duidelijk, binnen nu en een dag of drie zou hij thuiskomen, misschien dat Alice er ook nog wat van opstook.
Onder zijn woede was ook een steek van pijn en verdriet, van schuldgevoel. Hij had iedereen verslagen achter gelaten en alleen aan zichzelf gedacht. Egoïst.

Edward begon langzaam het bloed te drinken van het beest. Het hield niet op. Nog steeds vond hij het verschrikkelijk. Een monster was hij, een vies monster. De grootste vijand op aarde, iemand die altijd kon blijven leven. Hij was gewoon een monster. Het beest bloedde dood, ookal had edward al het bloed. Verslagen ging hij langs het beest liggen en keek hij omhoog. De bomen schuilde voor de lucht, hij merkte dat de zon scheen en ging eruit liggen, hij wilde niet schitteren, zijn lichaam laten opblinken, het lichaam van een monster.

Edward draaide zijn hoofd weg. Het beest lag langs hem, roerloos, pijnlijk. Edward kon er wel tegen, zolang hij Bella maar niets zou aandoen. Edward vervolgde zijn weg. Het bos waar hij was, kende hij uit zijn duimpje. Lange jachttochten werden meestal hier gehouden, maar nu was hij hier voor zijn eigen beheersing, die leek te eindigen door één persoon. Één persoon met prachtige chocoladekleurige ogen, een witte huid en mooi bruin haar. Hij zuchtte.

(en toen was het opeens nacht en weer dag en weer nacht en weer dag en dat waren drie dagen! :ooo tijd voor bio!! XD)

En een dag ging voorbij.
Hij was de tel kwijt geraakt, geen idee hoeveel beesten hij nog zou doden. Zijn weg naar huis was alweer begonnen. Maar het zou nog zeker anderhalve dag tussen zitten wilde hij thuis zijn, en omdat hij ook nog een andere weg koos, maakte het misschien nog wel iets langer. Hij was er bijna, bijna kon hij zich beheersen, dat moest hij.

en weer een dag verstreek.
De bossen van Forks waren alweer in het bezit van Edward. Hij zou bijna thuis zijn. Fris, en weer helemaal op de been. Hij zou zich morgen fatsoenlijk voorstellen aan Bella. Haar kunnen weerstaan en proberen uittevogelen hoe ze dacht.

(( en toen kwam jacob in ze lekkere indianen pak dansen 'Ah i'm to sexy for your love'))

((en toen ging Jacob dood, arme jacob))

(( en dan gat bella naar mike ))

((en dan gaat Edward met jessica)

((en toen ging jacob leven en de moonwalk doen.))((en toen ging ie iemand anders pesten))

((Ja pest renesme maar))

((En toen kwam Carlisle zijn 'zoon' verkrachten))